Η μικρή ουράνια κυκλοφορία. (Συνδέοντας τους μεσημβρινούς DU και REN.)

 

Ποιος Είμαι;

Η ερώτηση «Ποιος Είμαι;» τίθεται προκειμένου

 να αμφισβητήσει το ότι κάποιος είναι ένα συγκεκριμένο

 όνομα και μορφή, ότι είναι "αυτό’ ή “εκείνο’.

Εάν κάποιος δεν ερευνά, εάν δεν έχει διαποτιστεί από το 

πνεύμα της έρευνας πώς μπορεί να ανακαλύψει το «Ποιος Είμαι;»

 Η προσοχή δεν επιτρέπεται να τριγυρνά από σκέψη σε σκέψη.

 Ολόκληρος ο κόσμος των σκέψεων, αμέτρητος, γεμάτος 

ποικιλία και δύναμη διαλύεται μόνο με την μετατόπιση 

της προσοχής από τις σκέψεις σε αυτόν που σκέφτεται.

 Μπορούν να υπάρξουν σκέψεις χωρίς αυτόν που σκέφτεται; 

Μπορούν να υπάρξουν αμφιβολίες χωρίς αυτόν που αμφιβάλλει; 

Όλες οι δυαδικές ιδέες εξαφανίζονται επειδή οι σκέψεις 

δεν μπορούν να ανθίσουν όταν η προσοχή του ατόμου δεν είναι σε αυτές. 

Πεθαίνουν από έλλειψη ενδιαφέροντος αφού η προσοχή αυτού 

που τις ζωοποιεί δεν είναι στραμμένη σ’ αυτές. 

Όταν η σχέση του ατόμου με τις σκέψεις κόβεται, 

το άτομο αυτό βρίσκει την Αληθινή του Δύναμη. 

Ο νους εσωστρέφεται και βυθίζεται στην Πληρότητα της Συνειδητότητας. 

Το ατομικό ρεύμα της ενέργειας βυθίζεται μέσα στο Παγκόσμιο Ρεύμα 

που υπάρχει και αγκαλιάζει τα πάντα.

sri ramana maharshi

 

CAMINO DEL NORTE.

CAMINO DEL NORTE.

Περπάτησα τον Αύγουστο του 2018 για 19 ημέρες 

τα 22 στάδια ( 525 χιλιόμετρα ) του CAMINO DEL NORTE

 από το Santander στο Santiago de Compsotela. 

Ένας ευγενικός κύριος που είχε μια albergue ( ξενώνας ) 

στο San Martín de Laspra μου είπε ότι

 ήμουν ο πρώτος Έλληνας που περασε από εκεί 

και ότι περπατάνε πολλοί 

αλλά Camino κάνουν λίγοι. 

Φωτογραφίζοντας διάφορες εικόνες 
φωτογράφισα και κάτι, 
χωρίς να ξέρω τι σημαίνει.

Recordar es vivir.

Όταν επέστρεψα  συνειδητοποίησα ότι σημαίνει :
Θυμήσου να ζήσεις.

Το   γνώθι σαυτόν

ο δρόμος της  εαυτογνωσίας

το Camino

είναι να περάσω από αυτό που νομίζω ότι είμαι

σε αυτό που πραγματικά ΕΙΜΑΙ.

Αυτό γίνεται βάζοντας τον εαυτό μου στα δύσκολα

και προσπαθώντας να είμαι συνειδητός.
Να έχω επίγνωση, ( να θυμάμαι ) 

αυτό που κάνω κάθε στιγμή.

Σε πόσα από τα 525 χιλιόμετρα θυμόμουν,

 ήμουν συνειδητός,  στα λιγότερα. 

Στα περισσότερα ήμουν είτε στο μέλλον, 
 είτε στο παρελθόν. 

Η προσπάθεια συνεχίζεται την κάθε στιγμή 

και η κάθε στιγμή είναι δρόμος 

είναι Camino .

ΚΑΛΟ  ΔΡΟΜΟ ΑΝΑΖΗΤΗΤΗ ....

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΑΣ ΦΥΣΗ

Δύο μοναχοί έπλεναν τις κούπες τους στο ποτάμι, όταν είδαν έναν σκορπιό να πνίγεται.

Ο ένας μοναχός, αμέσως τον άρπαξε και τον άφησε δίπλα στην όχθη.

Κατά την διάρκεια, ο σκορπιός τον τσίμπησε.

Καθώς συνέχισε να πλένει την κούπα του,

ο σκορπιός και πάλι έπεσε στο νερό.

Ο μοναχός και πάλι τον έσωσε, ενώ ο σκορπιός και πάλι τον τσίμπησε.

Ο άλλος μοναχός τον ρώτησε «αδελφέ μου, γιατί συνεχίζεις να τον σώζεις,

αφού το γνωρίζεις ότι είναι στην φύση του σκορπιού να τσιμπάει;»

«Διότι είναι στην δική μου φύση να σώζω» απάντησε ο μοναχός.

Ο Άγγλος φιλόσοφος Τόμας Χομπς χαρακτήρισε τον άνθρωπο
 ως «homini lupus» («homo homini lupus est» =
 «o άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος είναι»). 
Αντιθέτως,  ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν  Ζακ  Ρουσσώ 
 θεώρησε ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του αγνός και καλός. Η φιλοσοφία της Αντβάιτα (μη δυισμός) 
εκφράζει την αληθινή μας φύση 
με τρεις σύντομες προτάσεις:
 "Ο θεός μόνον είναι πραγματικός, 
ο κόσμος είναι μη πραγματικός, 
το άτομο δεν είναι τίποτε άλλο παρά Θεός".
 Τελικά τι είμαστε, λύκοι, θεοί; 

Κάποια μέρα είχα πάει στο δάσος και είδα ένα βελανίδι.

 Σκέφτηκα ότι ο σπόρος δεν ξέρει την αληθινή του φύση 

ότι εν δύναμη είναι μια βελανιδιά 1000 φορές μεγαλύτερη

 από αυτό που η μορφή του λέει ότι είναι.

 Και ότι αυτός θα παράγει εκατομμύρια αλλά βελανίδια.

 Με κάποιες προϋποθέσεις όμως. Πρώτα πρέπει να πεθάνει σαν μορφή

 και να γεννηθεί σαν φύτρο βελανιδιάς να αποσυρθεί 

σε κατάλληλες συνθήκες με χώμα και νερό, 

να στηριχτεί όταν είναι μικρό κλαδάκι και να έχει υπομονή .

Το ίδιο και εμείς φαντάζομαι,

 ότι για να προσεγγίσουμε την  αληθινή μας φύση 

που δεν είναι ένα εξωτερικό συμβάν αλλά μια εσωτερική

 ψυχολογική κατάσταση χρειαζόμαστε ότι και το βελανίδι.

Η ερώτηση είναι ποια είναι η αληθινή φύση - «ποιος είμαι».

Για να ανθήσει ο σπόρος που κρύβει ο καθένας μέσα του

 πρέπει να πεθάνει σαν συνήθειες, σαν θέλω, σαν δεν θέλω, 

να στρέψει την προσοχή προς τα μέσα και να βρει μια ομάδα

 που να έχει αυτό το σκοπό να τον στηρίξει για τα πρώτα βήματα.

 Τέλος φτάνει να έχουμε εμπιστοσύνη και όλα θα πάνε καλά.

Ψευδαισθήσεις

«Υπήρχε μια φορά στην κοίτη ενός μεγάλου 

κρυστάλλινου ποταμού ένα χωριό από ζωντανά όντα

- Το ποτάμι κυλούσε αθόρυβα τα νερά του πάνω

 από τα πλάσματα εκείνα -νεαρά και γέρικα, 
 πλούσια και φτωχά, καλά και κακά -
 καθώς το ρεύμα ακολουθούσε το δικό του δρόμο,

 ξέροντας μόνο το δικό του κρυστάλλινο εαυτό·

- Κάθε πλάσμα με το δικό του τρόπο 
κρατιόταν γερά στα φυτά

και στους βράχους της κοίτης του ποταμιού,
 αφού η προσκόλληση ήταν ο τρόπος ζωής τους
 κι η αντίσταση στο ρεύμα το μόνο

που είχαν μάθει από τότε που γεννήθηκαν.

- Μα, τελικά, ένα από τα πλάσματα αυτά είπε:

 “Βαρέθηκα να ζω κολλημένο στο ίδιο σημείο.

Και παρ' όλο που δεν μπορώ να το δω με τα μάτια μου,

 έχω ωστόσο την πεποίθηση πως αυτό το ρεύμα ξέρει πού πηγαίνει,

θ' αφεθώ να με παρασύρει κι ας με πάει όπου θέλει,

 γιατί αν μείνω εδώ προσκολλημένο θα πεθάνω από πλήξη”.

- Τα άλλα πλάσματα γέλασαν και του είπαν:

 “Ανόητε, αν κάνεις αυτό που λες,
 αυτό το ρεύμα που σε μαγεύει
 θα σε κατατσακίσει πάνω στους βράχους

 και θα σε σκοτώσει πολύ πιο γρήγορα από την πλήξη”.

- Εκείνο όμως, δεν έδωσε σημασία 
 και παίρνοντας βαθιά ανάσα

 αφέθηκε να ξεκολλήσει από τη θέση του.
 Και τότε το ρεύμα το αναποδογύρισε, 
και παρασύροντάς το το ’ριξε 
με δύναμη στα γειτονικά βράχια   .

 - Μα καθώς εκείνο αρνήθηκε 
να ξαναπροσκολληθεί στα βράχια,
το ρεύμα το ανασήκωσε, 
ελευθερώνοντάς το από το βυθό,
κι ούτε ξανάπεσε 

ούτε ξαναχτύπησε πουθενά.

- Καθώς προχωρούσε με το ρεύμα, 

άλλα πλάσματα που δεν το ήξεραν βλέποντάς το φώναζαν:

 “θαύμα, θαύμα! Ένα πλάσμα σαν κι εμάς αλλά πετάει.

  Ω κοιτάχτε, δείτε τον Μεσσία που έρχεται να μας σώσει!”

- Και το πλάσμα που ταξίδευε με το ρεύμα είπε:

“Δεν είμαι περισσότερο Μεσσίας από σας. 

Το ποτάμι με χαρά μας ελευθερώνει

 ανασηκώνοντάς μας από το βυθό,

 φτάνει να έχουμε εμείς την τόλμη να αφεθούμε σ' αυτό.

 Ο πραγματικός σκοπός της ζωής μας είναι

 αυτό το ταξίδι, αυτή η περιπέτεια”.

-  Τ’άλλα, ωστόσο, ολοένα και πιο πολύ

 φώναζαν αποκαλώντας το “Σωτήρα”,

ενώ κρατιόνταν γερά
 προσκολλημένα στα βράχια τους
κι όταν ξαναγύρισαν να το κοιτάξουν,

εκείνο είχε φύγει αφήνοντας τα 
να φτιάχνουν θρύλους για κάποιο Σωτήρα».

Φραντς Άντον Μέσμερ

Όταν ο εσωτερικός μαγνητισμός βρίσκεται σε ισορροπία το σώμα παραμένει υγιές, 

αλλά όταν οι δυνάμεις αυτές διαταράσσονται προκύπτει ασθένεια. Σύμφωνα με 

τους κανόνες του Μέσμερ η θεραπευτική διαδικασία συνίσταται στην εφαρμογή 

περισσότερου μαγνητισμού, προκειμένου να αποκατασταθεί η αρμονία στη ροή 

των μαγνητικών δυνάμεων στο σώμα. 

Βρισκόμαστε στην Αυστρία στα μέσα του 18ου αιώνα γύρω στα 1770, τότε που έκανε

 την εμφάνισή του ένα νέο κίνημα με την ονομασία «Μεσμερισμός» (Mesmerism) ή

 «Ζωικός Μαγνητισμός» (Animal Magnetism), θέτοντας ως πρωταρχικό μέλημά του 

τη θεραπεία του ανθρώπου και την ελάττωση του πόνου. Πρωτοποριακός και πρωτότυπος

 στις μεθόδους του, με θεαματικά αποτελέσματα στις εφαρμογές του ο Μεσμερισμός

 γίνεται γρήγορα δημοφιλής και καθιερώνεται στο χώρο των εναλλακτικών μορφών θεραπείας.

 Πρόκειται για μια ανερχόμενη σχολή σκέψης που πήρε την ονομασία της από τον 

εισηγητή και δημιουργό της, γερμανό γιατρό και θεραπευτή  Φραντς Άντον Μέσμερ 

(Franz Anton Mesmer, 1734-1815). Ο Μέσμερ γεννήθηκε στο Ίζνανγκ στη λίμνη

 της Κωνστάντιας το 1734. Πήρε διαδοχικά τους τίτλους του διδάκτορα της φιλοσοφίας

, της θεολογίας και της ιατρικής. Η ονομασία «ζωικός μαγνητισμός» είναι ο όρος

 που χρησιμοποίησε ο Μέσμερ για να περιγράψει το λεπτοφυές συμπαντικό ρευστό, 

μαγνητικής φύσης, που διαπερνά όλα τα δημιουργήματα (άψυχα και έμψυχα) μέσα

 στο σύμπαν, ένα ρευστό που αποκαλείται και «παγκόσμια δύναμη της ζωής».

 Το όλο θέμα το ανέπτυξε διεξοδικά ο ίδιος το 1766, έτος αποφοίτησής του από την

 ιατρική σχολή του πανεπιστήμιου της Βιέννης, στη διατριβή του υπό τον λατινικό τίτλο

 «De planetarum influxu in corpus humanum» (αγγλ. «On the Influence of the Planets 

on the Human Body»), δηλαδή «η Επίδραση των Πλανητών πάνω στο Ανθρώπινο Σώμα».

Υποστήριζε, μεταξύ άλλων, ότι η Σελήνη και οι πλανήτες επηρεάζουν τη λειτουργία

 των μαγνητικών ρευστών του ανθρώπου και καθορίζουν την υγεία του. Στους υγιείς

 οργανισμούς η κυκλοφορία των μαγνητικών ρευστών είναι ισορροπημένη και ομαλή,

 ενώ στους ασθενείς διαταράσσεται. Τα σώματα των ανθρώπων και των ζώων είναι

 ισχυρές πηγές μαγνητισμού, ενώ ακολουθούν τα δέντρα, αλλά και κάθε είδους βλάστηση. 

Έτσι το ανθρώπινο σώμα, ως μαγνήτης, μπορεί να δρα πάνω σε άλλα σώματα εξ επαφής

 ή από απόσταση. Αντιστρόφως, τα σώματα μαγνητίζονται, καθώς πέρα από πηγές είναι 

και αποδέκτες μαγνητισμού. Ειδικότερα, έχει διαπιστωθεί ότι οι καλύτεροι μαγνητικοί 

αγωγοί μέσα στα σώματα είναι τα νεύρα.

Όσον αφορά τις επεξηγήσεις που δόθηκαν για τον ίδιο το μαγνητισμό, ανέκαθεν

 συνδέονταν με τις θεωρίες της φυσικής, σύμφωνα με τις οποίες αναγνωριζόταν

 η ύπαρξη και η δράση διαφόρων αόρατων ρευστών ουσιών. Έτσι τα ηλεκτρικά

 και μαγνητικά φαινόμενα εξηγούνταν μέσω δύο ρευστών, που το ένα επενεργούσε 

πάνω στο άλλο, προσελκύοντάς το αν ήταν πολικά αντίθετο και απωθώντας 

το αν ήταν πολικά όμοιο.

Οι υποθέσεις αυτές ενίσχυαν την άποψη ότι το ανθρώπινο σώμα είναι το

 εστιακό σημείο ενός ζωικού μαγνητικού ρευστού, το οποίο μπορεί να κατευθύνεται

 από τη θέληση. Το μαγνητικό ρευστό διαρρέει συνεχώς από το σώμα μας και σχηματίζει 

μια ατμόσφαιρα γύρω από αυτό, αλλά επειδή δεν έχει ένα σημείο πολικής εκκένωσης

 δεν γίνεται αντιληπτό από τους άλλους ανθρώπους. Μόλις, ωστόσο, προωθηθεί 

και κατευθυνθεί από τη θέλησή μας, μπορεί να λειτουργήσει 

με όση δύναμη βάλουμε σε αυτό.

Τελικά, ο ζωικός μαγνητισμός πέρα από οποιαδήποτε απόρριψη εξαπλώθηκε

 ευρύτατα με θαυμαστές επιτυχίες, μέσα σε θεραπευτικές κλινικές και ναούς. 

Γνώρισε μεγάλη άνθιση κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα που ακολούθησε,

 ενώ παρείχε διαχρονικά στον άνθρωπο γνώση και εργαλεία για την ανακάλυψη 

των βαθύτερων δυνάμεων που κρύβει μέσα του. Πρόκειται για δυνάμεις που 

προέρχονται από το Μακρόκοσμο, με τον οποίο ο άνθρωπος είναι άρρηκτα συνδεμένος.

 Έστω, λοιπόν, και αν τις περισσότερες φορές το αγνοούμε, είμαστε αγωγοί 

μαγνητικών δυνάμεων που, όπως διαπιστώνεται από τη μακραίωνη παράδοσή μας,

 μπορούμε να χρησιμοποιούμε για ευεργετικούς σκοπούς, θεραπεύοντας τον εαυτό μας,

 το περιβάλλον μας, αλλά και ολόκληρη την κοινωνία που νοσεί μέσα στα σύγχρονα 

προβλήματά της. Η διοχέτευση τέτοιων ρευμάτων αποκαθιστά

 τη διαταραγμένη αρμονία, αρκεί εκείνοι που τα διοχετεύουν 

να χαρακτηρίζονται από τις ανώτερες ποιότητες και τα κίνητρα

 που μας επισημαίνουν οι μεσμεριστές. 

Aπό το:Μεσμερισμός ή Ζωικός Μαγνητισμός http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/03/blog-post_4081.html#ixzz4oIMmBRxA

ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΦΤΕΡΩΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ

-  Τι είναι αυτό που αγνοούμε;

-  Ένα γεγονός πολύ απλό, που στην πραγματικότητα εί­ναι μια φυσική αλήθεια, 

όμως όλοι εσείς πιστεύετε, ότι πρόκει­ται μόνο για μια ηθική εντολή αδύνατον να τη

 φέρει κανείς στην πρακτική εφαρμογή. Σίγουρα θα το έχεις ακούσει ή δια­βάσει 

κάποια φορά: « Μην αντιστέκεστε στο κακό».

Όλα αυτά τα διδάγματα δόθηκαν στον κόσμο από πραγματικούς σοφούς. Μόνο μια 

χούφτα ανθρώπινων όντων στην ιστορία της ανθρωπότητας μπόρεσαν να 

ανακαλύψουν αυτά, που είναι αλήθειες πραγματικά επιστημονικές. Η κανο­νική

 επιστήμη σίγουρα θα το αρνηθεί αυτό, διότι πιστεύει, ότι η ηθική είναι κάτι ξέχωρο

 από αυτό που ονομάζει ύλη. Χωρίς να προσέξει ότι είναι ακριβώς εκείνο, που καθορίζει 

και αναζωο­γονεί την ύλη, και μέχρι που δημιουργεί τις μορφές της. Εδώ και πολύ 

καιρό υπήρξε ένας αληθινός σοφός μεταξύ των αν­θρώπων της επιστήμης και 

ονομάστηκε ΜΕΣΜΕΡ. Η επι­στήμη ή αυτό που λέγεται επιστήμη τον κυνήγησε και τις

 ερ­γασίες του τις έχουν αγνοήσει. Είναι η μοίρα όλων εκείνων, που ανακαλύ­πτουν 

την αλήθεια. Στις μέρες μας έχουν τον ΜΕΣΜΕΡΙΣΜΟ σαν μια μορφή φλυαρίας και το 

πιο παράξενο είναι, ότι είναι ακριβώς οι τσαρλατάνοι της επιστήμης, εκείνοι που

περισσό­τερο μιλάνε εναντίον της «ΦΛΥΑΡΙΑΣ» του ΜΕ­ΣΜΕΡ. Μερικοί που έχουν 

μελετήσει τον ΜΕΣΜΕΡ, για να κά­νουν μαγνητικές θεραπείες, έχουν πλησιάσει την

 αλήθεια, που αυτός άφησε κρυμμένη στους αφορισμούς του. Όμως μόνο μερικοί, 

πολύ λί­γοι πρόσεξαν, ότι αυτό που είναι «ΝΑΙ», επίσης μπο­ρεί να είναι «ΟΧΙ» 

και ότι το «ΝΑΙ» είναι μια αλήθεια σχετική με το «ΟΧΙ» όπως το «ΚΑΛΟ» είναι 

σχετικό με το «ΚΑΚΟ». 

Ramana Maharshi

Τό ρευστό πού προκαλείται μέσω τής αύτοσυγκέντρωσης μπορεί νά διατηρηθεί

 αν άσκηθείς ειδικά σ’ αύτό. Έτσι μπορείς νά κάνεις τήν δουλειά σου καί τήν

 αύτοσυγκέντρωσή σου μέσα στό ίδιο τό ρευστό' δέν θά ύπάρξει διακοπή.

Έτσι δέν θά ύπάρχει καί διαφορά άνάμεσα στην αύτοσυγκέντρωσή καί στίς

 έξωτερικές δραστηριότητες. Αν συγκεντρωθείς πάνω στό έρώτημα «Ποιος είμαι;»

- αν άρχίσεις νά διακρίνεις πώς ούτε τό σώμα, ούτε τό μυαλό, ούτε οι έπιθυμίες

είναι ό πραγματικός έαυτός σου, τότε ή έρευνα θά σού δώσει τήν άπάντηση

μέσα άπό τά βάθη τής ύπαρξής σου  θά προβάλει ξαφνικά ή άπάντηση μπροστά σου».

Σκέφτομαι καί πάλι τά λόγια του. «Γνώρισε τόν άληθινό εαυτό σου», συνεχίζει,

 «καί τότε ή άλήθεια θά προβάλει μέσα στήν καρδιά σου σάν ήλιος. Τό μυαλό σου

θά ήρεμήσει καί θά τό πλημμυρίσει μιά άληθινή εύτυχία, γιατί ή εύτυχία

 καί ό άληθινός έαυτός είναι ταυτόσημα. Δέν θά έχεις πιά άμφιβολίες

όταν  άποκτήσεις αύτή τήν αύτογνωσία».

heart sutra

 Η σούτρα της καρδιάς είναι μία από τις πιο σημαντικές

 αν όχι η πιο σημαντική σούτρα στην παράδοση του ζεν 

και απαγγέλλεται σε όλα τα μοναστήρια και τα κέντρα άσκησης.

 Εστιάζει στην καρδιά της διδασκαλίας του βουδισμού μαχαγιάνα 

τη δοξασία της κενότητας.

Ο ΜΠΟΝΤΙΣΑΤΒΑ ΑΒΑΛΟΚΙΤΕΣΒΑΡΑ

με τη βαθιά άσκηση της πραζναπαραμιτα

συνειδητοποίησε πως τα πέντε στοιχεία είναι κενά

δίνοντας τέλος σε κάθε πόνο.

Ω, Σαριπουτρα

Η μορφή δεν διαφέρει από την κενότητα

η κενότητα δεν διαφέρει από την μορφή

Η μορφή είναι κενότητα, η κενότητα είναι μορφή

το ίδιο ισχύει και για τα άλλα τέσσερα στοιχεία:

την αίσθηση την αντίληψη την διάκριση την συνείδηση

Ω,Σαριπουτρα

όλα τα νταρμα είναι κενά δηλαδή

δεν έχουν ούτε αρχη ούτε τέλος

δεν είναι ούτε ακάθαρτα ούτε αγνά

ούτε αυξάνονται ούτε μειώνονται.

Επομένως όλα τα πράγματα είναι κενά

Δεν υπάρχει ούτε μορφή, ούτε αίσθηση, ούτε αντίληψη,

ούτε παρόρμηση, ούτε συνείδηση

Δεν υπάρχει όραση, ακοή, όσφρηση, λογος,

σώμα ,νους

Δεν υπάρχει ούτε χρώμα, ούτε ήχος, μυρωδιά, γεύση,

αφή, φαινόμενα

Δεν υπάρχει ούτε ο κόσμος της όρασης,

ούτε ο κόσμος της συνείδησης

Δεν υπάρχει το σκοτάδι της άγνοιας ούτε τέλος σε αυτό

ούτε γήρας ,ούτε θάνατος

ούτε τέλος στο γήρας και στο θάνατο

Δεν υπάρχουν οι τέσσερις αλήθειες

ο πόνος, η αιτία του πόνου

το τέλος του πόνου, το οκταπλό μονοπάτι.

Δεν υπάρχει σοφία,

ούτε πρόοδος στην οποία υπάρχει επίτευξη.

Ο Μποντισατβα δια μέσου της πραζναπαραμιτα

ξεπερνά όλα τα εμπόδια και είναι ελεύθερος

όντας ελεύθερος δεν υπάρχει πια φόβος

τα λάθη και οι ψευδαισθήσεις φεύγουν μακριά

και πραγματώνεται η νιρβάνα.

Όλοι οι βούδες του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος

δια μέσου της πραζναπαραμιτα

επιτυγχάνουν την τέλεια φώτιση

για αυτό το μάντρα της πραζναπαραμιτα

είναι το μεγάλο μάντρα

το μάντρα της μεγάλης διαύγειας

το ανυπέρβλητο μάντρα

το ασύγκριτο μάντρα

διώχνει μακριά κάθε οδύνη

είναι αλήθεια και όχι ψέμα.

Αυτό πες:

Στην όχθη στην όχθη - στην απέναντι όχθη 

 - στην αντίπερα όχθη - ψυχή πέρασε

 Gate - gate - paragate- parasamgate - bodhi svaha.