Ο Αρχιμήδης

      Μία μέρα, ο βασιλιάς Ιέρων Α' των Συρακουσών 

παρήγγειλε στο μεγαλύτερο καλλιτέχνη της πόλης 

να του φτιάξει μία κορώνα από καθαρό χρυσάφι.

 Όταν ο βασιλιάς πήρε την κορώνα, 

άρχισαν να διαδίδονται φήμες πως ο καλλιτέχνης

 τον είχε κοροϊδέψει, παίρνοντας ένα μέρος από το χρυσάφι

 και αντικαθιστώντας το με άλλο μέταλλο. 

Ωστόσο, η τελειωμένη κορώνα είχε το ίδιο βάρος

 με το χρυσάφι του βασιλιά. 

Ο βασιλιάς κάλεσε τότε τον Αρχιμήδη 

να εξετάσει το ζήτημα. 

Στα πειράματά του, ο Αρχιμήδης 

βρήκε το νόμο του ειδικού βάρους.

 Ανακάλυψε πως όταν ένα στερεό σώμα

 μπει μέσα σε υγρό χάνει τόσο βάρος όσο 

είναι το βάρος του όγκου του νερού που εκτοπίζει.

 Ο Αρχιμήδης επινόησε το σύστημα 

να παίρνει το ειδικό βάρος των στερεών σωμάτων. 

Ζύγιζε πρώτα το στερεό στον αέρα 

και έπειτα το ζύγιζε μέσα στο νερό. 

Και αφού το στερεό ζύγιζε λιγότερο μέσα στο νερό,

 αφαιρούσε το βάρος που είχε μέσα στο νερό από το βάρος 

που είχε στον αέρα. 

Τέλος, διαιρούσε το βάρος του στερεού σώματος

 στον αέρα με την απώλεια βάρους που είχε το σώμα μέσα στο νερό.

 Έμαθε έτσι, πως ένας δοσμένος όγκος από χρυσάφι 

ζυγίζει 19,3 φορές τον ίσο όγκο νερού. 

Όμως, καθώς δεν μπόρεσε να προχωρήσει περισσότερο

 στο πρόβλημα της βασιλικής κορώνας,

 ο Αρχιμήδης σηκώθηκε να πάει στα λουτρά για να ξεκουραστεί.

Εκεί βρήκε τη λύση.

 Μέσα στον ενθουσιασμό του βγήκε από το λουτρό 

γυμνός στο δρόμο φωνάζοντας: 

"Εύρηκα! Εύρηκα!".

Ο Αρχιμήδης γύρισε στο σπίτι του, 

ζύγισε την κορώνα στον αέρα και ύστερα τη ζύγισε μέσα στο νερό.

 Με τη μέθοδο αυτή βρήκε το ειδικό βάρος της κορώνας. 

Το ειδικό βάρος της δεν ήτανε 19,3. 

Δεν μπορούσε, λοιπόν, η κορώνα να είναι από καθαρό χρυσάφι.

 Ο Αρχιμήδης απέδειξε πως ο καλλιτέχνης ήταν απατεώνας.