Οδύσσεια

Οδύσσεια

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

Ο Δρόμος του Βουβαλιού, Ten Bulls


 1. Αναζητώντας το Βουβάλι
Στα βοσκοτόπια αυτού του κόσμου,
ασταμάτητα παραμερίζω το ψηλό γρασίδι
 αναζητώντας το βουβάλι.
Ακολουθώντας ποτάμια δίχως όνομα,
χαμένος ανάμεσα στα
 σταυροδρόμια μακρινών βουνών.
 Η δύναμη μου χάνεται
 και η ζωτικότητα μου εξασθενεί.
Δεν μπορώ να βρω το βουβάλι.
Το μόνο που ακούω είναι οι ακρίδες
που φωνάζουν μέσα στο δάσος τη νύχτα.
2. Ανακαλύπτοντας τις Πατημασιές
Παράπλευρα στην άκρη του ποταμού,
κάτω από τα δέντρα, ανακαλύπτω πατημασιές!
 Ακόμα και κάτω από το ευώδες
 γρασίδι μπορώ να δω τα αποτυπώματα.
 Βαθιά μέσα σε απομακρυσμένα βουνά τα συναντώ.
 Αυτά τα ίχνη δεν μπορούν άλλο να είναι κρυμμένα
 από κάποιον που το βλέμμα του κοιτάζει στα ουράνια.
3. Όταν το Βουβάλι Γίνεται Αντιληπτό
Ακούω το τραγούδι του αηδονιού.
 Ο ήλιος είναι ζεστός, ο άνεμος είναι ήπιος,
 οι ιτιές είναι πράσινες κατά μήκος της ακτής.
 Εδώ κανένα βουβάλι δεν μπορεί να κρυφτεί!
 Ποιός καλλιτέχνης μπορεί να σχεδιάσει 
αυτό το τεράστιο κεφάλι, αυτά τα μαγευτικά κέρατα;
4.Πιάνοντας το Βουβάλι
Πιάνω το βουβάλι με κόπο πολύ.
Η μεγάλη του θέληση και
 η δύναμη του είναι ανεξάντλητη.
Ορμάει στα ψηλά οροπέδια πιο πάνω 
και από την ομίχλη 
ή σε αδιαπέραστο φαράγγι στέκεται εκεί.
5. Δαμάζοντας το Βουβάλι
Το μαστίγιο και το σκοινί είναι απαραίτητα,
διαφορετικά το βουβάλι μπορεί να εκτραπεί
χαμηλά σε δρόμους σκονισμένους.
Έχοντας εκπαιδευτεί σωστά, γίνεται φυσικά ευγενικό.
Τότε, αδέσμευτο, υπακούει στον κύριο του.
6. Καβαλώντας το Βουβάλι Σπίτι
Ανεβασμένος στο βουβάλι, 
σιγά-σιγά επιστρέφω στο σπίτι. 
Η φωνή από τον αυλό μου 
τονίζεται μέσα στο απόγευμα. 
Μετρώντας με παλαμάκια την παλλόμενη αρμονία, 
κατευθύνω τον ατέλειωτο ρυθμό. 
Όποιος ακούσει τη μελωδία 
αυτή θα με συντροφέψει
7. Υπερβαίνοντας το Βουβάλι
Καθισμένος πάνω στο βουβάλι, έφτασα σπίτι.
Είμαι γαλήνιος.
 Το βουβάλι επίσης μπορεί να ξεκουραστεί.
 Η αυγή έχει φτάσει.
 Μέσα σε μακάρια ανάπαυση,
 στην αχυρένια κατοικία μου
εγκαταλείπω μαστίγιο και σχοινί.
8.Υπερβαίνοντας  το Βουβάλι  και τον Εαυτό
Μαστίγιο, σχοινί, άνθρωπος και βουβάλι,
 όλα συγχωνεύονται μέσα στο Κενό.
Αυτός ο παράδεισος είναι τόσο αχανής,
ώστε κανένα μήνυμα δεν μπορεί να τον κηλιδώσει.
 Πώς είναι δυνατόν μια χιονονιφάδα
να υπάρχει μέσα σε μία λυσσασμένη φλόγα;
9. Αγγίζοντας την Πηγή
Πάρα πολλά βήματα έχουν γίνει
 επιστρέφοντας στη ρίζα και στην πηγή!
 Καλύτερα να ήμουν 
τυφλός και κουφός από την αρχή!
 Κατοικώντας στην αληθινή κατοικία,
 αδιαφορώντας για όλα αυτά. 
Το ποτάμι κυλά ατάραχο
 και τα λουλούδια είναι κόκκινα.
10. Μέσα στον Κόσμο
Ξυπόλητος και γυμνόστηθος, 
αναμειγνύομαι με τους ανθρώπους του κόσμου.
 Τα ρούχα μου είναι κουρελιασμένα και σκονισμένα, 
εγώ όμως μακάριος όσο ποτέ.
 Δεν χρησιμοποιώ καμιά μαγεία 
για να επεκτείνω την ζωή μου. 
Τώρα, εδώ μπροστά μου, 
τα νεκρά δέντρα γίνονται ζωντανά.








1. In Search of the Bull
In the pasture of the world,
I endlessly push aside the tall
grasses in search of the Ox.
Following unnamed rivers,
lost upon the interpenetrating
paths of distant mountains,
My strength failing and my vitality 
exhausted, I cannot find the Ox.

 2. Discovery of the Footprints
Along the riverbank under the trees,
I discover footprints.

Even under the fragrant grass,
I see his prints.
Deep in remote mountains they are found.
These traces can no more be hidden
than one's nose, looking heavenward.

 3. Perceiving the Bull
I hear the song of the nightingale.
The sun is warm, the wind is mild,
willows are green along the shore -
Here no Ox can hide!
What artist can draw that massive head,
those majestic horns?

 4. Catching the Bull
I seize him with a terrific struggle.
His great will and power
are inexhaustible.
He charges to the high plateau
far above the cloud-mists,
Or in an impenetrable ravine he stands.

 5. Taming the Bull
The whip and rope are necessary,
Else he might stray off down
some dusty road.
Being well-trained, he becomes
naturally gentle.
Then, unfettered, he obeys his master.

 6. Riding the Bull Home
Mounting the Ox, slowly
I return homeward.

The voice of my flute intones
through the evening.
Measuring with hand-beats
the pulsating harmony,
I direct the endless rhythm.
Whoever hears this melody
will join me.

7. The Bull Transcended
Astride the Ox, I reach home.
I am serene. The Ox too can rest.
The dawn has come. In blissful repose,
Within my thatched dwelling
I have abandoned the whip and ropes.

8. Both Bull and Self Transcended
Whip, rope, person, and Ox -
all merge in No Thing.
This heaven is so vast,
no message can stain it.
How may a snowflake exist
in a raging fire.
Here are the footprints of
the Ancestors.

9. Reaching the Source
Too many steps have been taken
returning to the root and the source.
Better to have been blind and deaf
from the beginning!
Dwelling in one's true abode,
unconcerned with and without -
The river flows tranquilly on
and the flowers are red.


10. Return to Society
Barefooted and naked of breast,
I mingle with the people of the world.
My clothes are ragged and dust-laden,
and I am ever blissful.
I use no magic to extend my life;
Now, before me, the dead trees
become alive.













Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου