…Γιατί το να φοβάται κανείς τον θάνατο,
άνδρες, δεν είναι τίποτα
άλλο
από το να νομίζει κανείς
ότι είναι σοφός χωρίς να είναι.
Να νομίζει ότι
γνωρίζει
αυτά που δεν γνωρίζει.
Γιατί κανείς δεν γνωρίζει τον θάνατο,
ούτε αν
συμβαίνει να είναι το μεγαλύτερο αγαθό
για τον άνθρωπο,
κι όμως τον φοβούνται
σα να ξέρουν καλά
ότι είναι το μεγαλύτερο κακό .
Και δεν είναι αμάθεια αυτό
επονείδιστη,
Εγώ
όμως , άνδρες,
σ' αυτό ακριβώς διαφέρω ίσως
από τους περισσότερους,
και αν λέω
ότι είμαι σε
κάτι σοφότερος από κάποιον άλλον
είναι σ' αυτό το σημείο,
ότι μη
γνωρίζοντας αρκετά για τον Αδη,
παραδέχομαι την άγνοια μου.
Αλλά κι εσείς πρέπει,
άνδρες δικαστές,
να σκέφτεστε με ελπίδα τον θάνατο
και να καταλάβετε ότι
η
αλήθεια είναι μόνο μία:
ότι δεν υπάρχει για τον
καλόν άνθρωπο κανένα κακό,
ούτε
όταν ζει ούτε όταν πεθάνει,
και ότι δεν αμελούν οι θεοί
να φροντίζουν για τις
υποθέσεις του…
Αλλά τώρα πια είναι ώρα να φύγουμε,
εγώ για να
πεθάνω,
κι εσείς για να ζήσετε.
Ποιοι από μας πηγαίνουν
σε καλύτερο πράγμα,
είναι άγνωστο σε όλους
εκτός από τον θεό.
Όπως και μια μέρα που την έζησες καλά
σου χαρίζει την απόλαυση του ήρεμου ύπνου,
έτσι και μια ζωή καλά χρησιμοποιημένη
χαρίζει τον ήρεμο θάνατο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου